قواعد اینکوترمز چیست؟

قواعد اینکوترمز چیست؟

کلمه اینکوترمز

کلمه اینکوترمز مخفف عبارت International Commercial Terms است. اینکوترمز مجموعه‌ای استاندارد از اصطلاحاتی است که توسط اتاق بازرگانی بین‌الملل (ICC)[1] ایجاد شده است و بخش‌های کلیدی حمل‌ونقل را به طور جهانی تعریف می‌کند. ICC نخستین بار در سال 1936 قواعد اینکوترمز را تعیین و در دوره‌های مختلف آن­ها را به‌روزرسانی کرد تا منطبق بر روش‌های تجارت باشد. آخرین به‌روزرسانی مربوط به سال 2010 است و تفاوت آن 2010 با نسخه قبلی یعنی 2000، تعداد اینکوترمز است که از 13 به 11 کاهش یافته است و چهار اصطلاح DAF، DES،DDU و DEQ با DAT و DAP جایگزین شده‌اند؛ لذا هنگام استفاده از اینکوترمز در قراردادها بهتر است مشخص شود که مربوط به کدام نسخه است.

 

قواعد اینکوترمز چه مواردی را شامل می‌شوند؟

موضوعات اصلی مورد بحث در قواعد اینکوترمز بسیار گسترده هستند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به هزینه‌ها، تعهدات قراردادی و ریسک‌ها اشاره کرد. 

به طور کلی، قواعد اینکوترمز شامل مباحث زیر می‌باشند:

  • حدود مسئولیت طرفین را تعیین می‌کنند؛
  • هزینه‌های هر دو طرف قرارداد را تعیین می‌کنند؛
  • ریسک‌های محتمل تجاری موجود بین خریدار و فروشنده را مشخص می‌نمایند؛ و 
  • از بروز اختلافات ناشی از تفسیر نادرست اصطلاحات بکار رفته در قراردادهای تجاری جلوگیری می‌نمایند. 

به عبارت دیگر، قواعد اینکوترمز وارد رشته‌های مختلفی از بازرگانی از قبیل حمل کالا، ترخیص کالا، صادرات، واردات، تعیین مسئولیت پرداخت و تعیین ریسک حمل و نقل کالا در مراحل مختلف انتقال کالا شده‌اند. 

اصطلاحات تعریف شده در اینکوترمز

برخی از اصطلاحات در اینکوترمز معنای متفاوتی دارند. اصطلاحات اینکوترمز به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

  • اصطلاحات اینکوترمز مناسب برای انواع روش‌های حمل
  • اصطلاحات اینکوترمز مناسب باربری دریایی و کشتیرانی

در ادامه پیش از معرفی اصطلاحات اینکوترمز مناسب برای انواع روش‌های حمل مخصوصا حمل و نقل دریایی، به معرفی مفاهیم کلی بسیار مهم در آن می‌پردازیم. بعضی از مهم‌ترین اصطلاحات اینکوترمز شامل موارد زیر می‌شود:

  • Delivery: یا تحویل، نقطه‌ای در معامله است که ریسک از بین رفتن یا آسیب کالاها از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.
  • Arrival: یا تحویل، نقطه‌ای که در آن هزینه حمل پرداخت می‌شود.
  • Free: فروشنده متعهد می‌شود که کالاها را به نقطه‌ای برساند که از آنجا مورد حمل و نقل قرار گیرند.
  • Carrier: هر فردی که در قرارداد حمل و نقل، وظیفه حمل و نقل با قطار، جاده، هوا، دریا، رودخانه یا ترکیبی از این روش‌ها را بر عهده می‌گیرد.
  • Freight Forwarder: شرکتی که قرارداد باربری بسته یا در آن مشارکت می‌کند.
  • Terminal: هر محل سرپوشیده یا غیر سرپوشیده مثل انبار، پارکینگ، گاراژ کانتینرها یا ترمینال بار جاده‌ای، ریلی، یا هوایی.
  • To clear for export: دریافت گواهی ترخیص صادراتی بار و گرفتن جواز صادرات.